E Szczegóły prezentu
« wsteczKafka nad morzem
Piętnastoletni Kafka ucieka z domu przed klątwą ojca na daleką wyspę Shikoku. Niezależnie od niego podąża tam autostopem pan Nakata, staruszek analfabeta umiejący rozmawiać z kotami oraz młody kierowca z końskim ogonem lubiący hawajskie koszule. Ojciec Kafki zostaje zamordowany i wszystkich trzech poszukuje policja. Po spotkaniach z zakochaną w operach Pucciniego kotką Mimi, Johnniem Walkerem i innymi fantastycznymi postaciami bohaterowie trafiają w końcu do tajemniczej prywatnej biblioteki, w której czas się zatrzymał. Nocami odwiedza ją duch młodziutkiej dziewczyny w niebieskiej sukience… Kafka nad morzem, najnowsza powieść Haruki Murakamiego, zdecydowanie odchodzi od nurtu zaangażowania społecznego, który stał się widoczny w twórczości pisarza w ostatnim dziesięcioleciu. Powieść powraca do głównego stylu jego pisarstwa charakteryzującego się obecnością pasywnego, niezaangażowanego narratora, elementami magicznego realizmu, poszukiwaniem tożsamości, krytyką zdehumanizowanego życia miejskiego współczesnej Japonii skontrastowanego z prowincją i naturą. Znowu pojawia się dobrze nam znany świat fantastyczny. Są też surrealistyczne wydarzenia: padający z nieba deszcz sardynek, ostroboków czy pijawek. Powieść Kafka nad morzem powinna przypaść do gustu czytelnikom lubiącym styl i nastrój wczesnych powieści Murakamiego. Po ukazaniu się jej w Stanach Zjednoczonych, w zeszłym roku w "The Times” Tobias Hill pisał: "W Kafce nad morzem interesujące jest to, że jako opowieść o uciekaniu, stanowi ukrytą autobiografię. Bestsellerowe Norwegian Wood było sensacją w ojczyźnie pisarza, sprzedało się prawie w 4 milionach egzemplarzy: fani ubierali się na zielono albo na czerwono, by nawiązać do pierwszego, bądź drugiego tomu (przyp. wydawcy: w Japonii powieść ukazała się w dwóch tomach), w zależności od tego, która z okładek bardziej im się podobała. W odpowiedzi Murakami wycofał się do Europy, a potem do małego miasteczka w Stanach Zjednoczonych. Uciekł też w wymiarze rodzinnym: pochodził z tradycyjnej japońskiej rodziny, jego ojciec był buddyjskim duchownym, a Haruki pisze w bardziej amerykańskim stylu niż wielu amerykańskich pisarzy”.